30.06.2015
Już przygotowania do wystawy w Paryżu uświadomiły Warszawie brak placówki, która prezentowałaby stowarzyszenie krakowskie. Pod koniec października 1926 roku spotkał się komitet organizacyjny, którego trzon stanowili byli członkowie Warsztatów Krakowskich - twórcy sukcesu paryskiego - oraz ci artyści, którzy końcem wojny powracali już nie do Krakowa a do Warszawy. Czajkowski to przecież niedawny...
więcej...23.06.2015
Nie można pominąć również eksponatów dopełniających wystawę.. Wykonane starannie, rozsądnie i logicznie rozmieszczone, jednolite w treści i w formie spinały w całość polską wystawę. Batiki i zabawki, projekty pomnikowych rzeźb, grafika użytkowa, autentyczna sztuka ludowa z różnych regionów kraju - tak, na pewno można powiedzieć o dojrzałym zaprezentowaniu polskiego...
więcej...27.04.2015
Najbardziej oryginalne było czwarte pomieszczenie - ukazało to, co było najistotniejsze w polskim art deco. Zaaranżowano tu kapliczkę autorstwa Szczepkowskiego. Tryptyk "Boże Narodzenie" nawiązywał do sztuki podhalańskiej zarówno w formie jak i w treści (smaczki Witkiewicza i Wyspiańskiego). Szczepkowski uzyskał dzięki ostrym cięciom efekty światłocieniowe, konsekwentnie operował...
więcej...26.04.2015
Główny akcent położono na stworzenie i wyposażenie Pawilonu Polskiego, którego autorem został Józef Czajkowski. Pawilon poprzedzony był dziedzińcem honorowym, na który wiodło wejście przez portyk. Jastrzębowski stworzył sgraffita z motywami roślinnymi, które występowały w herbach głównych miast polskich. W środku dziedzińca stała klasycyzująca rzeźba Henryka Kuny - "Rytm". Do...
więcej...Dyrektor i mecenas Warsztatów Krakowskich - Jerzy Warchałowski, argumentował udział w tej ogromnej imprezie w następujący sposób: "Nie ma lepszej sposobności, stosowniejszej chwili, lepszego tematu. Sztuka dekoracyjna, stosowana, rzemiosło artystyczne związane z życiem codziennym, architektura jako rama tego życia.. Świat form, barw i harmonii - nadaje się najlepiej do zamanifestowania...
więcej...Powracający końcem wojny artyści w Krakowie pozostawali na krótko. Chętniej wyjeżdżali do Warszawy, Poznania, Wilna - do nowych ośrodków artystycznych. Te decyzje oraz ciężka sytuacja finansowa Warsztatów Krakowskich, zniweczyło nowe inicjatywy i dalszą krakowską pracę zespołową. Absolutnym końcem okazał się rok 1921, w którym utworzyło się konkurencyjne towarzystwo powstałe...
więcej...