12.07.2017
Powróćmy do lat 50-60 tych XX wieku. W zdominowanych przez spółdzielnię Ład latach 40 tych i 50 tych pojawiła się poważna konkurencja: Instytut Wzornictwa Przemysłowego w ramach którego działał Zakład Wnętrz oraz Zakład Struktur Użytkowych. W stolarni Instytutu pojawiła się Maria Chomentowska, Irena Żmudzińska, Zdzisław Wróblewski.
Lubomir Tomaszewski, Henryk Jędrasiak, Hanna Orthwein i Mieczysław Naruszewicz stworzyli "Wielką Czwórkę" i królowali w pracowni ceramiki. A nad wszystkimi czuwała Wanda Telakowska a w pracowniach powtarzano jej motto: "kultura i sztuka na co dzień i dla wszystkich".
Telakowska wzorem Wyspiańskiego podjęła się wprowadzenia plastyków do przemysłu czyli połączenia sztuk "czystych" i użytkowych. Powołany 1-09-1950 r. IWP jako organ czuwający nad estetycznym poziomem wyrobów, był bardzo rygorystycznie kierowany przez Telakowską jako całość, a szczególnie Pani Wanda upodobała sobie dział artystyczny. Wydając wiele negatywnych opinii i wprowadzając wiele zmian nie przysporzyła sobie przychylności. Tak też mimo niepodważalnemu profesjonalizmowi i oddaniu pracy została w 1968 r. usunięta ze stanowiska. Z ogromną szkodą dla Instytutu...