09.08.2016
Zanim to nastąpiło, Ład starała się o własny budynek, w którym pomieściłaby wszystkie rozproszone i osłabione pracownie. Szczęśliwie na wiosnę 1958 r. rozpoczęto budowę przy ul. Garażowej, a w 1963 r. do nowej siedziby przeniosły się: tkalnia, tapicernia oraz stolarnia i pozostały tam do końca swojego istnienia czyli do 1993 r. Ale jeszcze w 1945 r. w Kłodzku i Polanicy dzięki Halinie Jastrzębowskiej i Olgierdiwi Szlekysowi powstała filia Ładu: stolarnia pod kierownictwem Władysława Jaworskiego. Można więc zaryzykować stwierdzenie, że gro mebli z tego okresu powstało w Kłodzku.
Niestety mimo wzorowego funkcjonowania, a może właśnie dlatego, chęć przejęcia stolarni parokrotnie zgłaszała Cepelia. W imieniu pracowników kierownictwo filii nie zgodziło się na przekazanie warsztatów. Warunkiem miało być podniesienie poziomu produkcji Cepelii do poziomu ładowskiego. Tym sposobem zyskano na czasie. Ale nie dużo - do 31 XII 1973 r. Po przekazaniu warsztatów Rejonowej Spółdzielni Cepelia w Kłodzku - charakter produkcji NATYCHMIAST zmienił się na stylizowany.
W latach 1945-46 w Łodzi działała druga filia Ładu, gdzie projektami mebli zajęli się Stanisław Kucharski i Konstanty Danko. Jednak jako niesamowystarczalna i przynosząca straty została 1.04.1948 r. zamknięta, co paradoksalnie uchroniło ją od smutnego końca jej kłodzkiej siostry...