26.04.2015
Główny akcent położono na stworzenie i wyposażenie Pawilonu Polskiego, którego autorem został Józef Czajkowski.
Pawilon poprzedzony był dziedzińcem honorowym, na który wiodło wejście przez portyk. Jastrzębowski stworzył sgraffita z motywami roślinnymi, które występowały w herbach głównych miast polskich. W środku dziedzińca stała klasycyzująca rzeźba Henryka Kuny - "Rytm".
Do pierwszego pomieszczenia wchodziło się przez masywne, ostro ciosane w motywy trójkątów drzwi w nadprożu, których zgeometryzowany orzeł dumnie rozłożył skrzydła.
Z westybułu ozdobionego witrażami Mehoffera przechodziło się do ośmiobocznego Salonu Honorowego o najbardziej jednolitym i harmonijnym wyposażeniu. Ten charakter nadawało mu 6 olbrzymich panneaux Zofii Stryjeńskiej.
Przedstawiały one dwanaście spersonifikowanych miesięcy i odpowiadających im prac polnych, obrzędów ludowych i religijnych. Zawierały wszystko co było charakterystyczne dla art deco: symetryczny układ kompozycji, geometryzująca linia z płaską plamą postaci, ich zrytmizowane ruchy i fantazyjne stroje.
Następną salę wypełniała ekspozycja, której część gabinetową wyposażył Józef Czajkowski, a część salonową Wojciech Jastrzębowski. Głównym akcentem był pyszny gobelin Stryjeńskiej "Sobótka".