30.06.2015
Już przygotowania do wystawy w Paryżu uświadomiły Warszawie brak placówki, która prezentowałaby stowarzyszenie krakowskie.
Pod koniec października 1926 roku spotkał się komitet organizacyjny, którego trzon stanowili byli członkowie Warsztatów Krakowskich - twórcy sukcesu paryskiego - oraz ci artyści, którzy końcem wojny powracali już nie do Krakowa a do Warszawy.
Czajkowski to przecież niedawny członek TPSS i WK, Jastrzębowskiego jako twórcy polskiej odmiany Art Deco przedstawiać nie trzeba, Karol Stryjeński to przyjaciel, rówieśnik Jastrzębowskiego, mąż Stryjeńskiej ściśle związany z zakopiańską Szkołą Przemysłu Drzewnego, a Karol Tichy określił i nazwał nową organizację słowem: "Ład".
Nazwa ta wskazywała na intencję i kierunek działania nowej grupy. Jej członkowie chcieli tworzyć harmonijnie w artystycznym porządku form i barw, ale przede wszystkim chcieli pogodzić tradycję ze współczesnym nurtem sztuki na rzecz funkcjonalizmu nie rezygnując z elegancji, doskonałości, wygody i piękna.
Nawiązywali do polityki Naczelnika Józefa Piłsudskiego, który chciał zaprowadzić w kraju ład, stworzyć uporządkowane, stabilne wewnętrznie państwo, poważnego partnera dla międzynarodowego społeczeństwa o wielowiekowych tradycjach. Trafnie więc wpisywała się w te założenia ideologia spółdzielni " Ład ": uporządkowane wewnętrznie państwo równoznaczne było z uporządkowanym wnętrzem mieszkalnym w dominującym wówczas stylu Art Deco.
Pod nazwą "Ład" spółdzielnia zameldowała swoją działalność 27.X. 1926 roku.